Επαναστατικόν

Έσιει τζιαιρόν να σας γράψω. Γενικά τα γεγονότα του τελευταίου τζιαιρού αφήκαν με λλίον απογοητευμένον τζιαι αποπροσανατολισμένον. Λλίον οι εκλογές στην Νήσον, η κρίση, τζιαι ούλλα που θωρώ τζιαι ακούω που γυρόν εκάμαν με να μεν θέλω να πω τίποτε.

Εκάμαν την Κύπρον topos του Ευρωπαϊκού τζιαι παγκόσμιου νεοφιλελευθερισμού, με το τσίλλημαν που μας εκάμαν, τζιαι τες ιδιωτικοποιήσεις που έρκουνται, το ξεπούλημαν μούχτην του γκαζιού το οποίον καν εν ξέρουμεν αν το έχουμεν (ο μουχτής επέθανεν τζι’ο καής εκάηκεν που λάλεν ο Λούκας ο Τραχωνίτης). Ακροδεξιές τάσεις, αβέβαιες ΑΚΕΛικές αδράνειες. Μνημόνιον, Νεο-ορθόδοξοι Νεο-έλληνες (περίτου που τους άσιλα Έλληνες) ταλιμπάν της νησίδας των αγίων, ΕΛΑΜ, Χρυσά Αυκά τζιαι φούρπος.

Τζιαι ήρτεν τζιαι ο Ιούνης τζιαι έφερεν την τελευταίαν έκδοσην του occupy. Την αντίστασην των φίλων μας στην Ιστανμπούλ ενάντια σε κάτι που μοιάζει πολλά με τούτον που έχουμεν στην νησίδαν ως μικρογραφία. Μια συντηρητική, αυταρχική κυβέρνηση με πλήρως νεοφιλελεύθερον πρόγραμμαν. Τζιαι τσίλλα τζιαι να τσιλλήσεις, ο κόσμος εν άντεξεν τζιαι εξέσπασεν. Ξύλον, γαίμαν, θάνατος τζιαι καταστροφή, αλλά τζιαι μια αλληλεγγύη που έφερεν μαζιν τους θανάσιμους εχθρούς: φασίστες τζιαι αριστερούς, οπαδούς των τριών μεγάλων ομάδων της πόλης, γυναίκες με μαντήλαν τζιαι γυναίκες με τατουάζ. Ούλλοι μαζίν ενάντια στον παραλογισμόν τζιαι τον συνδυασμόν της απληστίας της ελίτ με τον συντηρητισμόν που θέλει τον κόσμον να μεν φιλιέται δημόσια τζιαι να μεν πίννει ότι θέλει την νύχταν.

Εύκουμαι τζιαι ελπίζω οι φίλοι μας στην νήσον να κάμουν το ίδιον. Τζιαιρός να σούσουμεν τα δικά μας κατεστημένα, την στείραν πολιτικήν που βασίζεται στον φόβον. Τον φόβον του Τούρκου, τον φόβον της μόλυνσης της ‘αμιγούς’ μπασταρτόρατσας μας, τον φόβον απώλειας της Ελληνικής γλώσσας. Η οποία στην Κύπρον μιλιέται κάκιστα, σαν μια φτηνή απομίμηση μιας ήδη φτηνής γλώσσας του ΑΝΤ1 τζιαι των άλλων καλαμαρίστικων καναλιών. Η απώλεια της γλώσσας μας εν αποτέλεσμαν του φασισμού για την ‘διατήρησην’ (βλέπε επιβολήν) μιας άλλης, δήθεν πιο ομοιογενούς γλώσσας.

Τζιαιρός επίσης να σούσουμεν το κατεστημένον της συντηρητικής, εθνο-κεντρικής παιδείας που καλλιεργεί το μίσος, την υπακοή, τον συμβιβασμόν, την αποδοχήν της κρατικής βίας τζιαι την ιδέαν των ελίτ.* Να σούσουμεν την ηλίθιαν (τζιαι επανειλημμένως καταστροφικήν) προσκόλλησην σε έναν άλλον χρεωκοπημένον έθνος που εν σε ακόμα πιο μεγάλον αδιέξοδον που μας. Εθέλαμεν ένωσην τζιαι δώκαν μας τον Γρίβαν, εθέλαμεν σύσφιξην τζιαι δώκαν μας ομόλογα.

Τζιαιρός να δούμεν τα πράματα πιο καθαρά, χωρίς τον φακόν του φόβου. Οι τραπεζίτες, ντιβέλοπερς, παπάες, πολιτικοί τζιαι μεγαλοεπιχειρηματίες (ιδιότητες που συχνά συνυπάρχουν) βάλλουν το σιέριν τους βαθκιά στην τζιέπην του εν Κύπρω μεροκαμαθκιάρη (όι μόνον του Κυπραίου) τζιαι πιάννουν ότι του αρτηρά. Τζιαι μετά ταΐζουν του μάππαν, ρατσισμόν, ξενοφοβίαν, ομοφοβία, σεξισμόν, φόβον τζιαι ανασφάλειαν για πράματα που εν τον απειλούν για να αποσπάσουν την προσοχήν του που τα πράματα που τον καταστρέφουν κάθε μέρα. Τζιαι αν νομίζετε ότι τούτον εν πρόσφατον φαινόμενον, ξανασκεφτείτε το, γιατί έσιει αιώνες που εν έτσι.

Αφήνω σας με 1-2 ωραία βίντεο που τα γεγονότα στην Τουρκίαν, τζιαι τον σύνδεσμον για το μπλογκ του Αντώνη που τα λαλεί πολλά καλά.
http://vimeo.com/67487986
Βίντεο 2: https://www.facebook.com/photo.php?v=472402239509898

____________________

* Ευχαριστώ τους Rage Against the Machine για την έμπνευσην. Η φωτο εν του Κεμάλ Ασλάν