Δώστε τους φόκον!

12 χρόνια δακάτω εν εξαναείδα έτσι πράμαν. Τους Εγγλέζους φοιτητές είχα τους για πολλά αδιάφορους τζιαι απολιτίκ. Ήμουν δακάτω με το σακκίδιον μου το ’97 τζιαι εθκιανεύκουμουν. Ήταν τότε που η κυβέρνηση του Αντωνή του Μπλέρη αποφάσισεν να βάλει δίδακτρα στα πανεπιστήμια για πρώτην φοράν. Τζιαι θυμούμαι ότι έκαμεν μου μεγάλην εντύπωσην το ότι οι φοιτητές εν εφκήκαν μες τες στράτες να τα κάμουν πίλιες, εν εγίνηκεν τίποτε.

Λλία χρόνια μετά, πάλαι η κυβέρνηση του Αντωνή, αύξησεν τα δίδακτρα πάλαι. Πάλαι τίποτε. Εγώ είχα την εντύπωσην ότι η κύρια έννοια του μέσου Εγγλέζου φοιτητή ήταν να φυλάει τα σελινούθκια να πιντωθεί λίρα (τότε) να πιεί κανέναν ππάιντ μπύραν τζιαι τίποτε άλλον. Η απάθεια τους ήταν απίστευτη. Κάμνουν εκλογές για την φοιτητικήν ένωσην τζιαι οι προεκλογικές εκστρατείες επικεντρώννουνται σε θέματα στυλ ‘πιο φτηνές μπύρες’, ‘περίτου συναυλίες’, ‘φεστιβάλ’ κλπ. Ούτε λέξη για θέματα κοινωνικού τζιαι οικονομικού χαρακτήρα.

Η ψυχοσύνθεση του Εγγλέζου εν έτσι. Εν μάλλον αντροπιάρης, εν θέλει να προκαλεί ‘πρόβλημαν’, εν παραπονιέται εύκολα, εν αρκετά συντηρητικός τζιαι αν κάποτε διαμαρτυρηθεί κάμνει το πολλά ‘πολιτισμένα’ τζιαι κόσμια, με πέτρες πετάσσουν με τίποτε, δακρυγόνα σπανίζει να ππέσουν. Κάποιος αστείεψεν κάποτε ότι οι Εγγλέζοι εν ικανοί να δουν φόνον μες το λεωφορείον τζιαι να μεν πουν τίποτε γιατί εν θέλουν να ενοχλήσουν. Η ιδέα της αξιοπρέπειας εν γενικά πολλά δυνατή.

Που τότε που έφκηκεν ο γάρος ο Ντέιβιντ ο Κκάμερος τζιαι το τσιράκκιν του ο Κλέγκας, εκάμαν 40% περικοπές στην ανώτατην εκπαίδευσην τζιαι επίσης αποφασίσαν όι μόνον να τριπλασιαστούν τα δίδακτρα, αλλά τζιαι σε κάποιες περίπτωσεις να εν εντελώς στη διάκρισην του ιδρύματος. Πχ το Κκέιμπριτζ εννά σου λαλεί «κόττα 20,000 μπανανούες φίλε μου γιατί εγιώ είμαι Κκέιμπριτζ, ντοντ γιου νόου»; Φακ ιτ δηλαδή. Τζιαι εγώ, μες την αιώνιαν απαισιοδοξίαν τζιαι κυνισμό που με διέπει, εν εκαρτέρουν να πει κανένας τίποτε. Ασσέν καλά ο αστός που εννά δανειστεί να πέψει το κοπελλούιν του στο πανεπιστήμιον για να μπορεί να επιτύχει στην ζωήν τζιαι να μεν καταλήξει να χτυπά ηρωίνην πουκάτω που καμιάν γέφυραν (για να μεν ξιάννουμεν την πελλάραν της κοινωνικής ‘ανέλιξης’).

Τζιαι όμως έτο που εφκήκα λανθασμένος. Την περασμένην εφτομάν εκάμαν τα πίλιες στο χτίριον (με γιώτα γιατί εγιώ είμαι μιάλος) των Συντηρητικών στο Λονδίνον. Σήμερα εκάμαν συγχρονισμένες καταλήψεις σε ούλλην την χώραν (ναι, καταλήψεις). Εβαρεθήκαν αλώπως να τους περιπαίζουν οι αριστοκράτες πολιτικοί, που επήαν στα πιο αποκλειστικά τζιαι προνομιούχα σκολεία. Ελπίζω να συνεχίσουν. Πέρκι τους δώκουν φόκον, γιατί το περιπαίξιμον σάμπου επολλοτράβησεν.